Ah etme gönül, vah etme gönül, kahretme gönül.

 Yuh etme gönül, tuh etme gönül, kin gütme gönül.

 Sabret be gönül,  hamt et be gönül.

Dert etme be gönül,  sulh et be gönül,  hoş  et be gönül.

Gönül sen ne yamansın, dertleri onaransın.

Kinleri koparansın, sevgide bolaransın

Kavgada çok olansın, sulhta da dolanansın.

Bazen yol alansın, bazen bir dumansın.

Bazen nefisle el sıkışan, bezen nefisle bakışken

Olursun nefise göz kırpan, bazen kapitali birlikte yaparsın tırpan

Seni nedir ki bu denli şımartan

Karnın toktur, arkan bek ve sırtında hırkan.

Ne olacak gözün aç, be utanmaz ha bira tıkan.

 Dır dır etme,  sanki sensin almaktan bıkan

Açgözlüsün işte,  ne kadar yıkanırsan yıkan

Doyumsuzluğundur senin içini dışını sıkan.

Bazen Almanya, Amerika, İngiltere ya da İsrail'sin

İstersin ki her bir lokma senin pis kursağına girsin

İstersin ki tüm İslam Alemi senin karşında sinsin

İstersin ki kalkınamamışlar seni kurtarıcı bilsin

Sen istersin gelişmemişlerin yürekleri bir çarpmasın

 Ben veririm onlar bir şey yapmasın

 İstersin ki, onlar aynı Allaha bile tapmasın

Boş versin de kafasına hiçbir üretim takmasın

Diyorsun ki üretme icat etme, zaten bende uydusun

Merak etme sakın, bendedir buğdayın suyun

Uzakta olsam bile, benimdir petrol kuyun

Çoğalırsan çoğal, korku vermez ki bana soyun

Kızarsam yan tarafa bolca silah satarım

İstersem kafana birde atom atarım

Bana ne ezilmenden, ben karıma bakarım

Karım için milyonlarca insanı cayıradak yakarım.

Burnumu ben her işine sokarım.

Karşı gelsen kafana bir çokarım

Arakandan bana ne, ben altındaki petrolüne bakarım

Kusura kalma, çünkü ben petrolü gelişmeme yakarım