HAKAN ŞAŞMAZ


ÇOCUKTA BEYİN &ZEKA GELİŞİMİ VE HER YÖNÜYLE ÇOCUK VE AİLE EĞİTİMİ “EMPATİK HİKAYELER VE EĞİTİME BAKIŞ AÇISI”(66)

BEŞİ BİR YERDE (Başöğretmen, Mühendis, Şair, Yazar, Müzisyen)


 Görüldüğü gibi konuşmalar hep küfürlü geçmektedir.  Bu insanlar eğitimsizliklerinden dolayı kendi yanlışlarını görememektedirler. Bu durum başkalarının daha küçük hatalarını, kendi cehaletlerinin (eğitimsizliğinin) bir sonucu olarak büyütmelerine neden olmaktadır. Devamıyla da herkesin doğru bildiği yanlışlar büyük sorunlara yol açmaktadır.

     Eğitimde ne kadar donanımlı olduğumuz sanırım insanlarla iletişimimizin düzeyinde yatmaktadır. Çünkü iletişim kendi düşüncelerimizin doğruluğuyla değil kaynak, mesaj ve alıcı arasındaki iletişimin sağlığına bağlıdır. İlişkiler empatiye, birlikte gelişme ve uzlaşmaya dayalı olmalıdır.

Not: Konuşmalarda geçen hitaplar çok sağlıklı olmadığı için bazı yerleri değiştirilmiştir.

    Çünkü Yunus’un dediği gibi: 

Bir kez bir kalp kırdın ise bu kıldığın namaz değil,

Yetmiş iki millet elin yüzün yumaz değil,

    HATIRLAYALIM I:BEYNİN ÇALIŞMA PRENSİBİ

Beynin sol bölümü daha çok işlemsel iki boyutlu  çalışır; konuşma, matematiksel işlemler, diziler, sayılar konusunda uzmandır-mantıklı ve doğrusal işler.

 Sağ bölüm, ritm hayal kurma, renkler, boyut, hacim, müzik lop ise daha çok detaydan çok resmin bütünüyle ilgilenir ve bilgiyi şekil ve hayal gücüyle işler. Buna göre sağ lobun öğrenmede daha hızlıdır.

Bunları bilmemiz bir eğitimce olarak, bir anne baba olarak çocuğun beyninin nasıl ve hangi yönde geliştirmemiz konusunda bize bilgi vermektedir.

Bir kişi bir şiir yazarken o şiirini resmedebilmesi iki bölümünü de çalıştırması demektir. Uçak gören bir çocuğun hamurdan veya çamurdan (oyuncağın doğal olması çok önemlidir)uçak yapması.

Bir şarkı söyleyen çocuğun aynı zaman da onu müzik aletinde çalabilmesi veya çalması için uğraşması. Bir oyunun kurallarını söyleyen çocuğun oyunu oynaması gibi sonsuz örnek verebiliriz. Bu anlattıklarım çocuğun zekasının maksimium gelişimi için çok önemlidir.Şu vereceğim örnek de çok önemlidir. Hepsinin ortak yönü ,öğrenmenin olabilmesi için beyinde şemaların oluşması gereklidir.

Şimdi beyninin sol tarafını kullanarak, konuşarak yüzme öğrenmem için şunları şunları yapmalıyım diye liste hazırlayan bir çocuk, beyninin sol tarafını kullanmaktadır. Burada görüleceği gibi bir öğrenme yoktur. Bu yalnızca bir ön hazırlıktır. Ve doğrusal bir işleme vardır. Ama denize veya havuza gittiğinde listelediği kuralları uyguladığında belki de iyi yüzemeyecektir. Bu neden olmaktadır?   

         Ayrıca Sağ loptan uzanan sinir ağlarının kaslarla ve kemik gelişimi ile olan zayıf bağlantısından kaynaklanmaktadır. (Bir kişide beyin sinir kas koordinasyonu eş güdümlü çalışmıyorsa o yetenekle ilgili beceri oluşamayabilecektir. Resim, spor, heykel, şiir, matematik, bir enstrüman. çalma vb gibi beceriler ancak doğuştan hazır geldiğinde genel bir kabulle geliştirilebilmektedir. Buna rağmen çok az olsa da yeni beceriler öğrenmeler bu konuda sağlanabilmektedir.) İşte bu uyumsuzluklar öğrenmeler, pekiştirmeler yaparak yaşayarak öğrenme ortamları hazırlayarak ortadan kaldırılabilmektedir. Çünkü beynin öğrenmesinin bir yönü de davranışsal öğrenmedir. Araba sürerken farkında olmadan vites değiştiririz, sinyal veririz, bir tehlike anında gaza değil de neden frene basarız? Geceleyin vücutsal bir baskı altında farkında olmadan lavaboya kalkarız, gideceğimiz yer niye hep aynıdır? Bunların hepsi öğrenilmiş davranışlardır.

Öğrenildikten sonra alışkanlıkları transfer etmek ve başka bir davranışa dönüştürmenin ne kadar zor olduğu ortadadır.   

 

YAZARLAR

https://www.facebook.com/%C3%9Cnye-Kent-Ofset-106507792092593