Bir varmış bir yokmuuuş, zamanların birinde, masmavi bir göğün altında, kocamaaan, güzel mi güzel, yeşil mi yeşil, o güne kadar hiçbir ağacın kesilmediği ve herkesin barış içinde yaşadığı, harikulade bir ormana, bir takım garip adamlar DADANMIŞ…

Onları gören iki ağaç, hüngür hüngür ağlamaya başlayınca uzaklardan bir başka ağaç, “neden ağlıyorsunuz Yahu” diye sormuş.

Ağlayan ağaç; “artık sonumuz geldi” Demiş. “Bu garip adamlar, ormanımıza, huzurumuza musallat oldu ve hepimizi kesecek!”

Uzaktaki ağaç; “Korkma” demiş. “Nasıl olsa onlar yabancı. Bizi yeterince tanımıyorlar bile. Eğer İÇİMİZDEN BİRİSİNİN İHANETİ OLMAZSA BİZE HİÇBİR ŞEY YAPAMAZLAR!!”

Ağlayan Ağaç; “evet” demiş. “Bunu ben de biliyorum. Ağlamam korkumdan değil, üzüntümden… Biz ihanete uğradık bile! ÇÜNKÜ ELLLERİNDEKİ BALTANIN UCU YABANCI OLSA DA, SAPI NE YAZIK Kİ BİZDEN.”

………..

GARA BİR MİLATTIR VE BU İŞ BİTMİŞTİR ARTIK.

Huzurumuzu bozmuş, binlerce insanımızı katletmiş olan o terör örgütlerinin “ipini” elinde tutanlara, o katliam silahlarının “sapını” tutan aşşağılık katillere ve hainlere “güvenli yer” yoktur artık!