“BALTALI İLAH” ZAGOR TE-NAY HEYKELİ..

(ÜNYE HAMIDIYE GENÇLIK SPOR-4)

Bir zamanlar her mahallenin “çok kabiliyetli ve hareketli” usaklarindan olusan bir futbol takimi olurdu.

Benim de arkadaslarim olan ÜNYE HAMIDIYE GENÇLIK SPOR’un topçulariyla mahallede yasadigim maceralara daldik, gidiyoruz… 70’li yillardayiz…

KADIR ÇIL:

Hasan Fahri abinin kardesi oluyordu kendisi. Kendisi bizden büyük oldugu için ayni oyunlarin içinde bulunamadik. Kendisini sakin mizaçli ve naif birisi olarak hatirliyorum.

EN HATIRLADIGIM OLAY, ÇIZGI ROMAN HASTASI OLDUGUM DÖNEMLERDE GEÇIYOR…

Bir de çamurla hasir nesir oldugumuz yaslar. Çamurdan oyuncak araba yapiyoruz kendi çapimizda…

Metin Kiliç’larin evlerinin yan tarafinda bulunan ahsap evin önündeyiz. Kadir abinin elinde de çamur var...

O araba yapmiyor ama. Sanki bir insan heykeli yapiyor gibi?

ANAAAM! LAN SONUÇTA ELINDE, ÇOK SEVDIGIM ÇIZGI ROMAN KAHRAMANI “BALTALI ILAH” ZAGOR TE-NAY’IN HEYKELI BELIRMEZ MII!?

Tipatip da benziyor Zagor karakterine yaa! O an o heykelin benim olmasini arzuluyorum.

“Kadir abi özene bezene yaptigi o heykeli bana vermez” diyerek, yaptigim çamurdan arabanin tekerlek kismina geçiyorum…

Ben de çok isterdim öyle bir heykel yapmayi. Biz kaba saba bir arabayi bile zor yapiyorduk.

Kadir abimiz süper futbolcu olmasinin yani sira ayni zamanda sanatçi ruhuna sahip birisiymis demek ki.

Bu aniyi Face’de okuyan Kadir abi geri dönüs yapmisti bana. Böylece uzun yillar sonra Kadir abimizi bulduk.

ONU BULMAMIZ DA ÜNYE HAMIDIYE GENÇLIK SPOR’UN BU EFSANE FOTOGRAFININ ELIMIZE GEÇMESINE VESILE OLDU.

Ve böylece mahalle anilarimiz da canlandi! Buradan Kadir abiye tesekkür ediyorum.

Allah saglikli ve uzun ömürler versin kendisine.

*********************************

ÇADIRDA AGZIMDAN NASIL ATES ÇIKARDIM?

AHMET BAYAR:

Kiraztepe’ye giden yolun saginda bulunan bahçe girisinde bulunan tek katli bir ev…

Esme teyze yasiyor bu evde. Ses tonu bile kulaklarimda su an. Çok güzel bir insan kendisi. Inek bakiyor, sütünü ve yogurdunu isteyen mahalle komsularina satiyordu.

Büyük oglu rahmetli Zihni abi ve kardesi Mustafa abi de güzel insanlar. Ilçe merkezinde Fotograf Stüdyosu var Zihni abinin.

Kardesi Mustafa abi ise abisinin sag kolu. Babam vesikalik resim gerektiginde Zihni abiye gönderirdi beni.

BIR KARDES DAHA VAR TABI; AHMET BAYAR ABI..

Henüz o zamanlar okula, yaz aylarinda da findik yevmiyesine gidiyor. Pelitlik’te findik bahçesi olan Avukat Ersoy abilerin findik zamani çuvalciligini yapiyordu diye hatirliyorum. Okul harçligini bu sekilde çikarmaya çalisiyor.

Babam Ahmet abiyi bana örnek olarak gösteriyor. 'Bak Ahmet’e hem okuyor hem çalisiyor' diyor.

Hani benim karne bol zayifli geliyor ve bir de bahçe çalismalarindan devamli firar ediyorum ya!

BIR OKUL MÜSAMERESINDE AHMET ABIYI GÖRÜYORUM KASKETLI VE BIYIKLI SEKILDE.

Anliyorum ki Ahmet abi bos insan degil. Futbolda goller, tiyatroda alkislar!

Sonra benim Istanbul gurbetine yolum düsüyor. Ahmet abi de Üniversiteye gidiyor. Okulu bitirdiginde kaymakam olma sansi bile var diye duyumlar aliyorum.

1980'LI YILLARIN SONLARI.. ISTANBUL’DAN ÜNYE IZNINE GELMISIM. MUSTAFA GÜDEK DOSTUM KIRAZTEPE’YE ÇADIR KURMUS.

Harmana serili findigi bekliyor. Arada arkadaslari da onu ziyaret ediyor onu, çadirda efsane muhabbetler oluyor.

Bir aksam ben de yanina gittim. Oturduk muhabbet ediyoruz Mustafa ile…

Ergenlik yillarimda agzima gaz alir, yanan kibrite dogru üflerdim. Ates topuna benzer alevler havaya yükselirdi.

Çadirda gaz bidonu vardi. Bir daha denemek istedim bu olayi. Etraf karanlik ya, güzel bir atmosfer olusur diye düsündüm.

Çadirin önünde iki üç alev topu patlattim. Asagi tarafta bulunan çadirlarda bulunan kisiler de sasirdi ne oluyor diye.

AHMET BAYAR ABI DE ASAGIDA BULUNAN ÇADIRLARIN YANINDAYMIS.

Telasla yukari çikarak yanimiza geldi. Biraz agizdan alev çikarma,  Istanbul ve karikatür olayi üzerine muhabbetimiz oldu.

Bir daha da hiç görmedim Ahmet abiyi. Ünye disinda yasiyor ve ticaret ile ugrasiyor biliyorum kendisini.

Allah uzun saglikli bir ömür versin Insâallah.