herkes çocuktur
her kalp çocuktur
kimi az
kimi çok
ama hepsi!
……
yarın çekip gidecekmiş gibi duran
yüzün
hiç burda olmamış
yüzün
boğaz’da
ünye yalı’da
denizin kıyısında
çok acı çekse de, aşınsa da
maskelere saklanıp -güyâ- güzelleşen
yüzün.
……
aşınan eşyalar, objeler, zamanla incelip kırılabilir. parlaklığı, eski hali gidebilir ve ama çoğu zaman tamir edilip cilalanıp, parlatılıp, boyanıp güzelleştirilebilir... eşyalarda böyle. insanda nasıl?
insan nasıl cilalanır?
çok acılar çekilse de, zorluklarla aşınsa da bazı duygular, örselense de eskise de… nasıl ve neyle güzelleşebilir?
aslında, yaşanan çileli süreçler, güçlükler cilalar parlatır ruhu, çelik gibi yapar iradeyi!
ki… ruhu onaran sözleri dinlemeli/ ruhu onaran kitapları okumalı ki;
kalbimiz; kan ve damardan ibaret değil, ruhtan bir parça olsun!
……
"taştan ruhlar, külden yürekler";
`şehrin insanı’nın ve `şehir hayatı`nın tarifi!
……
“insanın değeri nedir?
aradığı şeydir…” derken Mevlânamız,
“aradığın şey kalbine yakınsa değerin bellidir,
kalbinin çook ‘aşağılarındaysa’ da bellidir” demek ister `vesselam`...
değil mi ki “aşk bizim sevgilimizdir.”
