Açikçasi Amasya deplasmanina giderken bir hayli tedirgindik. Çünkü Çarsambaspor maçinda savunmada iyi olsak ta özellikle hücum anlaminda takim iyi bir izlenim vermemisti. Her maçin 3 sonucu vardi ve Amasya’da bizim açimizdan en kötüsü olan maglubiyet neticesi disindaki her iki neticeye raziydik.
Amasya’da ne oldu? Inanç, azim, tek yürek ve birliktelik duygusu agir basan takim kazandi. Bu zorlu deplasmanda bize galibiyeti getiren güç yüksek motivasyon ve oyuncularin inançlaridir. Amasya o gün bizden her bakimdan üstündü. Taraftar, saha ve oyuncu kadrosu ne ararsaniz bize göre bir adim öndeydiler. Bir eksikleri vardi, o da bizim oyuncularimizdaki inanç, azim ve motivasyon onlarda yoktu.
Maça iyi baslayan, pozisyon bulan, oyunu özellikle ilk yari kontrol eden, sagdan soldan ve merkezden hücum eden Amasya karsisinda Ünye 1957 Sporlu futbolcularimiz can siperane mücadele ettiler. Kalecisinden forvetine kadar herkes bu maçta kolay kolay teslim olmayacakti, olmadilar da. Aydin Çetin, belki ne isin var orada dedirtecek pozisyonda maçin hemen basinda mutlak gol için Camara’dan önce kritik hamlesini yapan adam. Savunmada Kaptan Emre ve Mert Tug rakibin ataklarinda kaleci Erman’i en çok rahatlatan isimler oldular. Mert iki kez gol çizgisinden topu çikartirken Ahmet Balcanci’nin futbola açligini izledik sahada. Kostu, kostu ve ikinci goldeki bindirmesiyle bir bek oyuncusunun nasil orta yapip gol attirdiginin en güzel örnegini sundu. Vehbi Furkan Yildirim kalitesiyle zaten belli etti. Orta alanda Ali Yakup, Muhammet Akdeniz ikilisinin uyumu bu maçta kendisini hissettirdi. Özellikle ilk yarida savunma pozisyonunda kaldik, alan savunmasi ve birebirler de etkiliydik. Savunmanin arkasina ve arasina olabilecek muhtemel sizmalarda zamaninda ve yerinde hamlelerle rakibimizin gol bulmasina engel olduk. Pozisyon vermedik mi evet verdik. Futbolda sans faktörü belki daha çok bizden yanaydi. Ilk yaridaki mücadeleci oyunumuz belki ikinci yarida oyundan düsürecek miydi bizi onu bekledik. Ama ikinci yari Amasya baskisini kirara kirmaz 58.dakikada buldugumuz gol ev sahibi takimin oyundan düsmesine ve Ünye 1957 Spor’un direncinin daha da artmasina neden oldu ki, artik o dakikadan sonra sazi tamamen elimize aldik. Oyuna hakim ve oyunu kontrol eden bizdik. Rakibimiz üzerimize gelecekti, geldi de ancak yeterince organize olamadilar. Savunma blogumuz ataklari keserken önde oynayan Gökhan gibi birebirde etkili ve Ilker Ataseven gibi çabuk oyuncumuz hücumda bizi topla daha çok bulusmamizin önünü açti. Ilk golümüzde Aydin Çetin, iste tecrübe budur, çabuk kullandi taç atisini ve Ilker de çabuklugunu konusturarak rakibin bosalttigi alana sizarak yapti ortasini, Meye için bu topa kafayi koymak artik kolaydi. Ikinci golde yine Aydin Çetin önce hazirladi, Ahmet Balcanci’yi rakibin bos alaninda topla bulusturdu, ardindan ceza sahasi içine girerek kendin pisir kendin ye misali topu kafayla filelere gönderdi. Son dakikalar zaten bizim istedigimiz gibi geçerken oyundan çikan oyuncularimizin Amasya tribünlerince ayakta alkislanmasi bizim için en güzel misafirperverlik hatirasi olarak kaldi. Yine maç sonunda takimimizi alkislayan Amasyalilara çok tesekkür ediyoruz.
100-150 kisilik taraftarimiz maçta 12. Adam olarak galibiyeti takimi çagirarak birlikte doyasiya kutladilar. Centilmence geçen mücadelede hiçbir çirkinlik de yasanmadi. Taraftarimiz en küçük taskinlik dahi yapmadi. Bu taraftar sampiyon takima yakisan taraftardir. Bu çocuklar sampiyonlugu hak ediyorlar.
Simdi diyeceksiniz ki, hoca yazisinda vermis övgüyü, vermis coskuyu. Emin olun son yillarda bir maçi iliklerime kadar bu denli hiç yasamamistim. Sanki lig maçi degil, bir final maçiydi. Bundan sonra ayni heyecani her maçta yasayacagima da inaniyorum. Çünkü bizim için her maç bir final artik. Buraya noktayi koyarken diyorum ki, “Anlatilmaz yasanir”
Amasya’dan lider döndük. Simdi esas mesele Yozgat. Kendi sahamizda liderligimizi korumamiz hatta kazanip pekistirmemiz gerekiyor. Yozgat takimini izledim, emin olun Amasya’dan iyi degiller. Amasya’daki inanç ve azimle oynarsak, oradaki gibi savasirsak bilegimizi kimse bükemez. Taraftara mesaj vermemize gerek yok, bu mesele birkaç kisinin meselesi degil, tüm Ünye’nin ve tüm Ordu’nun meselesi. Stada en kötü 8 bin taraftarla çikarma yapamazsak burada kaybeden sadece takim olmaz. Hepimiz kaybederiz. Bugün bu takim futbolcusuyla, teknik ekibiyle, yöneticisiyle arkasinda görmek istedigi kocaman bir kalabaligi söylüyorum. Pazar günü Ünye Sehir Stadi tarihi bir günü yasatmali ve yasamali.
Birlik ve beraberlik ruhuyla çikacagimiz Yozgat maçindan insallah istedigimiz aliriz. Kolay olmayacak evet, ama Yozgat maçini kazanmak demek ligde en güçlü ikinci rakibini de devirmek demektir. Bu galibiyet Ünye 1957 Spor’un önünü açacaktir.
