Bir sene geçti aradan
Bu felaket unutulmaz
Yüzyılda geçse aradan
Bu felaket unutulmaz
Altı Şubat yirmi üçtü
Dayanmak katlanmak güçtü
Binlerce can birden göçtü
Bu felaket unutulmaz
Bir değil on bir şehirde
Anlatmak güç bir şiirde
Binalar çöktü her yerde
Bu felaket unutulmaz
Enkazın altında canlar
Sene oldu dakikalar
Can verdi masum yavrular
Bu felaket unutulmaz
Ne sokak ne cadde kaldı
Ne ana ne baba kaldı
Çürük binalar can aldı
Bu felaket unutulmaz
Kahramanmaraş merkezi
Aniden vurdu herkezi
Artçılar geçti yüzkezi
Bu felaket unutulmaz
Kader dendi geldi başa
Çok emekler gitti boşa
Ortalık döndü savaşa
Bu felaket unutulmaz
Enkazın altında canlar
Şaşkın çaresiz insanlar
Kaybolan giden anılar
Bu felaket unutulmaz
Yardımlar geldi dört koldan
Yakın uzak her bir yoldan
Çocuklar kaldı okuldan
Bu felaket unutulmaz
Akarken gözlerden yaşlar
Umuda yaslandı başlar
Yastık oldu soğuk taşlar
Bu felaket unutulmaz
Kollar gitti bacaklarda
Söndü nice ocaklarda
Çöktü çatı saçaklarda
Bu felaket unutulmaz
Kulfani unutulurda
Dün bugün unutulurda
Her bir dert unutulurda
Bu felaket unutulmaz
